Devinim, Türkçe’de sıkça karşılaşılan kelimelerden biridir. Devinim, hem günlük hayatta hem de resmi kaynaklarda kullanılır. Devinim, Türk Dil Kurumu’na (TDK) göre farklı anlamlara gelir. Devinim, Türkçe’de tek başına veya başka kelimelerle birleşerek kullanılabilir.

Şanlıurfalı çoban ile "Gülçin" arasındaki gülümseten dostluk Şanlıurfalı çoban ile "Gülçin" arasındaki gülümseten dostluk

Devinim Kelimesinin Kökeni ve Anlamı

Devinim kelimesinin kökeni, Türkçe’nin eski dönemlerine dayanır. Devinim, “devinmek” fiilinden türetilmiş bir isimdir. Devinmek, “hareket etmek, yer değiştirmek” anlamına gelir. Devinim ise, “devinme işi, hareket” anlamına gelir. Devinim, aynı zamanda “bir toplumdaki olayların ana özelliğini, varlık biçimini belirleyen toplumsal süreçlerin bütünü”, “bir ruh durumundan başka bir ruh durumuna geçiş”, “bir düşünce sürecinin başlaması, hareket”, “zaman içinde durum değiştirme” ve “durağan bir noktaya göre devinmekte olan bir nesnenin durumu, devim, hareket” anlamlarına da gelir.

Devinim Kelimesinin Kullanım Alanları

Devinim kelimesi, Türkçe’de farklı alanlarda kullanılabilir. Devinim kelimesi, hem sosyal hem de doğa bilimlerinde terim olarak kullanılır. Devinim kelimesi, ayrıca edebiyat, sanat, felsefe, siyaset, tarih gibi alanlarda da cümle içinde kullanılabilir. Devinim kelimesi, bazı cümlelerde tek başına, bazı cümlelerde ise başka kelimelerle birleşerek kullanılır. Devinim kelimesini içeren bazı birleşik kelimeler şunlardır:

  • Öz devinim: Kendi kendine hareket etme, kendi kendine devinme.
  • Toplumsal devinim: Bir toplumda meydana gelen olayların, değişimlerin, gelişmelerin bütünü.
  • Düşünsel devinim: Bir düşüncenin başlaması, gelişmesi, değişmesi veya sona ermesi.
  • Biyolojik devinim: Canlılarda görülen hareket, devinme.
  • Fiziksel devinim: Cisimlerin hareketi, devinimi.

 

 

Kaynak: (Araştırma Yazısı)