İlk olarak 1856'da Avustralya'da taş duvar ustaları ve inşaat işçilerinin talebiyle 8 saatlik çalışma günü için başlatılan mücadele, zamanla dünya geneline yayıldı. ABD'de 1886'da kitlesel grevlerle desteklenen 8 saatlik iş günü talebi, uluslararası alanda kabul gören bir mücadele hedefine dönüştü.
1889'da Paris Kongresi'nde, işçilerin birlik ve dayanışmasını simgelemek amacıyla yılın bir gününün "1 Mayıs" olarak kutlanması kararlaştırıldı. Böylece 1 Mayıs, dünya genelinde emek ve işçi bayramı olarak kabul edildi.
Türkiye'de 1 Mayıs, Osmanlı döneminde Selanik ve İstanbul'da kutlanmaya başladı. Cumhuriyet döneminde ise ilk resmi kutlama 1923'te gerçekleşti. Ancak, 1977'deki Taksim Meydanı olayları sonrası uzun süre yasaklanan ve resmi tatil olmaktan çıkarılan 1 Mayıs, 2009'da "Emek ve Dayanışma Günü" olarak yeniden kutlanmaya başlandı.
Türkiye'de sendikalı işçi sayısı 16 milyonun üzerinde. Ancak, bu sayının toplam işçi sayısına oranı yüzde 15,22 ile hala düşük seviyede. Sendikalaşmanın önemi ve işçi haklarının korunması için yapılan mücadeleler, hala devam etmektedir.
1 Mayıs, Türkiye genelinde çeşitli sivil toplum kuruluşları ve sendikalar tarafından çeşitli etkinliklerle kutlanmaya devam ediyor. Bu yıl da farklı illerde düzenlenecek etkinliklerle işçi hakları ve sorunları gündeme getirilecek.